тяготе́ние ср.

1. физ. прыцягне́нне, -ння ср.;

земно́е тяготе́ние физ. зямно́е прыцягне́нне;

2. перен. ця́га, -гі ж.; (стремление) імкне́нне, -ння ср.;

тяготе́ние к нау́ке ця́га (імкне́нне) да наву́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імкне́нне ср.

1. стремле́ние, устремле́ние;

2. влече́ние, тяготе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ця́га ж.

1. в разн. знач. тя́га;

электры́чная ц. — электри́ческая тя́га;

ко́нная ц. — ко́нная тя́га;

механі́чная ц. — механи́ческая тя́га;

у пе́чы мо́цная ц. — в пе́чи́ си́льная тя́га;

слу́жба ця́гі — ж.-д. слу́жба тя́ги;

2. (склонность к чему-л.) тя́га, влече́ние ср., тяготе́ние ср., пристра́стие ср., страсть;

ц. да му́зыкі — тя́га (влече́ние, тяготе́ние, пристра́стие, страсть) к му́зыке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тяготе́ть несов.

1. (испытывать тяготение) прыця́гвацца;

Луна́ тяготе́ет к Земле́ Ме́сяц прыця́гваецца да Зямлі́;

2. (иметь склонность, влечение) мець ця́гу (схі́льнасць), імкну́цца, цягну́цца;

тяготе́ть к иску́сству мець ця́гу (схі́льнасць) да маста́цтва, імкну́цца (цягну́цца) да маста́цтва;

3. (давить) гнясці́ (каго, што); душы́ць (каго, што); (висеть) вісе́ць (над кім, над чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)