тэрмі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па тэрмічнай апрацоўцы металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэрмі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэрмі́ст тэрмі́сты
Р. тэрмі́ста тэрмі́стаў
Д. тэрмі́сту тэрмі́стам
В. тэрмі́ста тэрмі́стаў
Т. тэрмі́стам тэрмі́стамі
М. тэрмі́сце тэрмі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэрмі́ст м. терми́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрмі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па тэрмічнай апрацоўцы металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

терми́ст тэрмі́ст, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)