тэ́рмы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. тэ́рмы
Р. тэ́рмаў
Д. тэ́рмам
В. тэ́рмы
Т. тэ́рмамі
М. тэ́рмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэ́рмы ед. нет, ист., геол. те́рмы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэ́рмы, ‑аў; адз. няма.

1. Гіст. Грамадскія лазні ў Старажытным Рыме з заламі для спорту, сходаў і пад.

2. Спец. Падземныя воды і крыніцы, якія маюць тэмпературу вышэй 20°C.

[Грэч. thermē — цяпло, гарачыня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

те́рмы ист. тэ́рмы, -маў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)