тэрмафі́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэрмафі́л |
тэрмафі́лы |
| Р. |
тэрмафі́ла |
тэрмафі́лаў |
| Д. |
тэрмафі́лу |
тэрмафі́лам |
| В. |
тэрмафі́л |
тэрмафі́лы |
| Т. |
тэрмафі́лам |
тэрмафі́ламі |
| М. |
тэрмафі́ле |
тэрмафі́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тэрмафі́л м., биол. термофи́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэрмафі́л, ‑а, м.
Спец. Арганізм, які нармальна развіваецца пры высокай тэмпературы. Рыбы-тэрмафілы. Бактэрыі-тэрмафілы.
[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і phileō — люблю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
термофи́л бот. тэрмафі́л, -ла м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)