тэрмаме́трыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тэрмаме́трыя
Р. тэрмаме́трыі
Д. тэрмаме́трыі
В. тэрмаме́трыю
Т. тэрмаме́трыяй
тэрмаме́трыяю
М. тэрмаме́трыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэрмаме́трыя ж., физ. термоме́три́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрмаме́трыя, ‑і, ж.

Раздзел эксперыментальнай фізікі, які вывучае метады вымярэння тэмпературы, спосабы складання і градуіравання тэмпературных шкал.

[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

термоме́трия физ. тэрмаме́трыя, -рыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)