тэрато́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тэрато́ма
Р. тэрато́мы
Д. тэрато́ме
В. тэрато́му
Т. тэрато́май
тэрато́маю
М. тэрато́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэрато́ма ж., мед. терато́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрато́ма, ‑ы, ж.

Спец. Дабраякасная пухліна, якая з’яўляецца вынікам парушэння эмбрыянальнага развіцця.

[Ад грэч. teras, teratos — пачвара і ‑ōma — пухліна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

терато́ма мед. тэрато́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)