тэрасава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тэрасава́нне
Р. тэрасава́ння
Д. тэрасава́нню
В. тэрасава́нне
Т. тэрасава́ннем
М. тэрасава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэрасава́нне ср., спец. терраси́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрасава́нне, ‑я, н.

Спец. Штучнае змяненне натуральных схілаў гор, узгоркаў, далін рэк і азёр для лепшага выкарыстання іх пад сельскагаспадарчыя і лясныя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

терраси́рование спец. тэрасава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэрасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) тэрасаванне. Тэрасаваць схілы гор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)