тэра́са
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэра́са |
тэра́сы |
| Р. |
тэра́сы |
тэра́с |
| Д. |
тэра́се |
тэра́сам |
| В. |
тэра́су |
тэра́сы |
| Т. |
тэра́сай
тэра́саю |
тэра́самі |
| М. |
тэра́се |
тэра́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тэра́са, -ы, мн. -ы, -ра́с, ж.
1. Летняя адкрытая прыбудова да дома.
Крытая т.
Зашклёная т.
2. Гарызантальны ўступ зямной паверхні на схілах у выглядзе пляцоўкі.
Бераг спускаецца тэрасамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэра́са ж., в разн. знач. терра́са;
траншэ́йныя ~сы — с.-х. транше́йные терра́сы;
да́ча з ~сай — да́ча с терра́сой;
рачна́я т. — речна́я терра́са
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэра́са, ‑ы, ж.
1. Гарызантальная або некалькі нахіленая пляцоўка, якая ўтварае ўступ, часам зробленая штучна (для пракладкі дарог, стварэння архітэктурнага ансамбля і пад.). Там, дзе выразна выступае высокая пясчаная рачная тэраса, пралягае паласа сасновых бароў. Гавеман.
2. звычайна мн. (тэра́сы, ‑рас). Спец. Гарызантальныя або некалькі нахіленыя ўступы паверхні зямлі (на схілах гор, рачных далін і на ўзбярэжжы азёр і мораў), размешчаныя адзін над адным. [Балотаўтварэнне] шырока распаўсюдзілася на згладжаныя бяссточныя водападзелы і надпоймавыя тэрасы. «Беларусь». Дрэмле Ялта, па крутых тэрасах Льецца вішань белы вадаспад. Танк. Рачныя даліны ў нізінах даволі шырокія і маюць тэрасы. Прырода Беларусі.
3. у знач. прысл. тэра́самі. У выглядзе ўступаў, прыступкаў, размешчаных адзін над адным. Насупраць бальніцы, на схіле ўзгорка, быў разбіты малады парк, што тэрасамі спускаўся да Першамайскай вуліцы. Карпаў. У сярэдзіне гары тэрасамі — адзін над другім — павінны былі прайсці тры тунелі. Даніленка.
4. Летняя прыбудова да дома ў выглядзе пляцоўкі са страхой на слупах. З тэрасы кафэ, куды мы падняліся па прыступках, адкрываецца цудоўны від па Карфагенскі заліў. В. Вольскі. Спіны ў хлопцаў блішчаць, і .. [Антон] вядзе сваіх сыноў за рукі да хаты, і ўзыходзіць на тэрасу, дзе ўжо накрыты стол, і на стале іх чакае сняданак, і Тося разлівае па кеартах малако... Савіцкі.
[Фр. terrasse.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тэра́са ‘ўступы зямлі або прыбудова перад домам’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Ласт., Пятр.). Відаць, праз рус. терра́са ‘тс’, што, у сваю чаргу, з франц. terrasse ‘земляны насып’, звязанага з лац. terra ‘зямля’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вера́нда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ра́нд і -аў, ж.
Адкрытая або зашклёная тэраса ўздоўж сцяны дома.
Адкрытая в.
|| прым. вера́ндавы, -ая, -ае і вера́ндны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
терра́са в разн. знач. тэра́са, -сы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надпо́ймавы, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца, размяшчаецца над поймай, вышэй поймы. Надпоймавая тэраса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шасція́русны, ‑ая, ‑ае.
З шасцю ярусамі, гарызантальна размешчанымі адзін пад другім. Шасціярусная зорная тэраса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абразио́нный геол., техн. абразі́йны;
абразио́нная терра́са абразі́йная тэра́са;
абразио́нный проце́сс геол. абразі́йны працэ́с.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)