тэра́рыум
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэра́рыум |
тэра́рыумы |
| Р. |
тэра́рыума |
тэра́рыумаў |
| Д. |
тэра́рыуму |
тэра́рыумам |
| В. |
тэра́рыум |
тэра́рыумы |
| Т. |
тэра́рыумам |
тэра́рыумамі |
| М. |
тэра́рыуме |
тэра́рыумах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тэра́рыум м., см. тэра́рый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэра́рый, -я, мн. -і, -яў і тэра́рыум, -а, мн. -ы, -аў, м.
Спецыяльнае памяшканне для ўтрымання земнаводных і паўзуноў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэра́рый, ‑я і тэра́рыум, ‑а, м.
Памяшканне для ўтрымання земнаводных і паўзуноў.
[Ад лац. terra — зямля.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
терра́рий и терра́риум тэра́рыум, -ма м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)