тэрары́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэрары́сцкі |
тэрары́сцкая |
тэрары́сцкае |
тэрары́сцкія |
| Р. |
тэрары́сцкага |
тэрары́сцкай
тэрары́сцкае |
тэрары́сцкага |
тэрары́сцкіх |
| Д. |
тэрары́сцкаму |
тэрары́сцкай |
тэрары́сцкаму |
тэрары́сцкім |
| В. |
тэрары́сцкі (неадуш.)
тэрары́сцкага (адуш.) |
тэрары́сцкую |
тэрары́сцкае |
тэрары́сцкія (неадуш.)
тэрары́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
тэрары́сцкім |
тэрары́сцкай
тэрары́сцкаю |
тэрары́сцкім |
тэрары́сцкімі |
| М. |
тэрары́сцкім |
тэрары́сцкай |
тэрары́сцкім |
тэрары́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тэрары́сцкі террори́стский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэрары́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тэрарыста, уласцівы яму. Тэрарысцкая група. □ Зінаіда Жучэнка — надзвычай давераная фігура ў тэрарысцкім асяроддзі. Мехаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Прыхільнік або ўдзельнік актаў індывідуальнага тэрору.
|| ж. тэрары́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. тэрары́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
террори́стский тэрары́сцкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)