тэ́ніс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тэ́ніс
Р. тэ́ніса
Д. тэ́нісу
В. тэ́ніс
Т. тэ́нісам
М. тэ́нісе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мі́ні-тэ́ніс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мі́ні-тэ́ніс
Р. мі́ні-тэ́ніса
Д. мі́ні-тэ́нісу
В. мі́ні-тэ́ніс
Т. мі́ні-тэ́нісам
М. мі́ні-тэ́нісе

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шорт-тэ́ніс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шорт-тэ́ніс
Р. шорт-тэ́ніса
Д. шорт-тэ́нісу
В. шорт-тэ́ніс
Т. шорт-тэ́нісам
М. шорт-тэ́нісе

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лаўн-тэ́ніс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лаўн-тэ́ніс
Р. лаўн-тэ́ніса
Д. лаўн-тэ́нісу
В. лаўн-тэ́ніс
Т. лаўн-тэ́нісам
М. лаўн-тэ́нісе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тэ́нісны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэніса, звязаны з гульнёй у тэніс. Тэнісныя спаборніцтвы. // Прызначаны для гульні ў тэніс. Тэнісная ракетка. Тэнісная пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)