тэнзо́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэнзо́метр |
тэнзо́метры |
| Р. |
тэнзо́метра |
тэнзо́метраў |
| Д. |
тэнзо́метру |
тэнзо́метрам |
| В. |
тэнзо́метр |
тэнзо́метры |
| Т. |
тэнзо́метрам |
тэнзо́метрамі |
| М. |
тэнзо́метры |
тэнзо́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тэнзо́метр м., спец. тензо́метр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэнзо́метр, ‑а, м.
Спец. Прыбор для вымярэння дэфармацый, якія выклікаюцца механічнымі напружаннямі ў цвёрдых целах.
[Лац. tendere — нацягваць, напружваць і грэч. metreō — вымяраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тензо́метр спец. тэнзо́метр, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)