тэ́мпера

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тэ́мпера
Р. тэ́мперы
Д. тэ́мперы
В. тэ́мперу
Т. тэ́мперай
тэ́мпераю
М. тэ́мперы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэ́мпера, -ы, ж.

1. Фарбы, расцёртыя на яечным жаўтку або на сумесі клеявога раствору з алеем.

2. Карціна, выкананая такімі фарбамі і асобымі тэхнічнымі прыёмамі.

|| прым. тэ́мперны, -ая, -ае.

Т. жывапіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэ́мпера ж., жив. те́мпера

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэ́мпера, ‑ы, ж.

1. Фарбы, расцёртыя на яечным жаўтку або на сумесі клеявога раствору з алеем.

2. Карціна, намаляваная такімі фарбамі і асобымі тэхнічнымі прыёмамі. Роспісы тэмперай.

[Іт. tempera.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тэ́мпера ‘фарба, расцёртая на яечным жаўтку’ (ТСБМ). З рус. те́мпера ‘тс’, якое, у сваю чаргу, з італ. tempera.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

те́мпера жив. тэ́мпера, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)