міжгаро́дні, -яя, -яе.

Які дзейнічае, існуе паміж гарадамі.

Міжгародняя тэлефонная сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́тавы², -ая, -ае.

Які мае адносіны да аднаго з тыпаў бесправадной тэлефоннай сувязі.

Сотавая тэлефонная сувязь.

С. тэлефон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэлефо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэлефо́нны тэлефо́нная тэлефо́ннае тэлефо́нныя
Р. тэлефо́ннага тэлефо́ннай
тэлефо́ннае		 тэлефо́ннага тэлефо́нных
Д. тэлефо́ннаму тэлефо́ннай тэлефо́ннаму тэлефо́нным
В. тэлефо́нны (неадуш.)
тэлефо́ннага (адуш.)		 тэлефо́нную тэлефо́ннае тэлефо́нныя (неадуш.)
тэлефо́нных (адуш.)
Т. тэлефо́нным тэлефо́ннай
тэлефо́ннаю		 тэлефо́нным тэлефо́ннымі
М. тэлефо́нным тэлефо́ннай тэлефо́нным тэлефо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

автомати́ческий аўтаматы́чны;

автомати́ческая телефо́нная ста́нция аўтаматы́чная тэлефо́нная ста́нцыя;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Слуха́ўкі ‘навушнікі’ (Скарбы). З польск. słuchawki ‘тс’, słuchawka ‘тэлефонная трубка’. Параўн. сучаснае разм. слу́хаўка ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АТС ж. (аўтаматы́чная тэлефо́нная ста́нцыя) АТС (автомати́ческая телефо́нная ста́нция)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падста́нцыя, ‑і, ж.

1. Электрычная ўстаноўка для пераўтварэння напружання току, які ідзе ад цэнтральнай электрастанцыі.

2. Прамежкавая тэлефонная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АТС (автомати́ческая телефо́нная ста́нция) АТС нескл., ж. (аўтаматы́чная тэлефо́нная ста́нцыя).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэлефо́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тэлефона; служыць, прызначаны для тэлефона. Тэлефонная станцыя. □ Сам старшыня, каржакаваты і рухавы Адам Вухавец, стаяў у пустой яшчэ кватэры, каля тэлефоннага апарата. Брыль. Апошнія словы Перагуда былі заглушаны тэлефонным званком. М. Ткачоў.

2. Які ажыццяўляецца пры дапамозе тэлефона; перадаецца па тэлефоне. Тэлефонная сувязь. □ У мяне а трэцяй гадзіне тэлефонная размова з сакратаром крайкома. Пальчэўскі. Мы пераглянуліся і скіраваліся сваёй дарогай — да будынка васьмігадовай школы, дзе па тэлефоннай дамоўленасці дэкана з дырэктарам нам абяцалі дах над галавой на гэтыя экспедыцыйныя дні. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлефо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне для перадачы і прыёму гуку на адлегласці пры дапамозе электрычнай энергіі.

Гаварыць па тэлефоне.

2. Апарат для размовы такім спосабам.

Аддаць т. у рамонт.

3. Нумар такога апарата.

Запісаць т. знаёмых.

|| прым. тэлефо́нны, -ая, -ае.

Тэлефонная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)