тэкстуа́льны, -ая, -ае.

Які дакладна, літаральна перадае тэкст, даслоўны.

Тэкстуальнае супадзенне.

|| наз. тэкстуа́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэкстуа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэкстуа́льны тэкстуа́льная тэкстуа́льнае тэкстуа́льныя
Р. тэкстуа́льнага тэкстуа́льнай
тэкстуа́льнае		 тэкстуа́льнага тэкстуа́льных
Д. тэкстуа́льнаму тэкстуа́льнай тэкстуа́льнаму тэкстуа́льным
В. тэкстуа́льны (неадуш.)
тэкстуа́льнага (адуш.)		 тэкстуа́льную тэкстуа́льнае тэкстуа́льныя (неадуш.)
тэкстуа́льных (адуш.)
Т. тэкстуа́льным тэкстуа́льнай
тэкстуа́льнаю		 тэкстуа́льным тэкстуа́льнымі
М. тэкстуа́льным тэкстуа́льнай тэкстуа́льным тэкстуа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэкстуа́льны в разн. знач. текстуа́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэкстуа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і тэкставы (у 1 знач.). Тэкстуальная блізкасць варыянтаў рамана.

2. Які дакладна, літаральна перадае тэкст чаго‑н.; даслоўны. Пазней П. В. Уладзіміраў доказаў тэкстуальнае супадзенне Астрожскай бібліі з бібліяй Скарыны. Алексютовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

текстуа́льный тэкстуа́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)