тэзі́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэзі́сны тэзі́сная тэзі́снае тэзі́сныя
Р. тэзі́снага тэзі́снай
тэзі́снае		 тэзі́снага тэзі́сных
Д. тэзі́снаму тэзі́снай тэзі́снаму тэзі́сным
В. тэзі́сны (неадуш.) тэзі́сную тэзі́снае тэзі́сныя (неадуш.)
Т. тэзі́сным тэзі́снай
тэзі́снаю		 тэзі́сным тэзі́снымі
М. тэзі́сным тэзі́снай тэзі́сным тэзі́сных

Іншыя варыянты: тэ́зісны.

Крыніцы: prym2009.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэ́зісны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэ́зісны тэ́зісная тэ́зіснае тэ́зісныя
Р. тэ́зіснага тэ́зіснай
тэ́зіснае		 тэ́зіснага тэ́зісных
Д. тэ́зіснаму тэ́зіснай тэ́зіснаму тэ́зісным
В. тэ́зісны (неадуш.)
тэ́зіснага (адуш.)		 тэ́зісную тэ́зіснае тэ́зісныя (неадуш.)
тэ́зісных (адуш.)
Т. тэ́зісным тэ́зіснай
тэ́зіснаю		 тэ́зісным тэ́зіснымі
М. тэ́зісным тэ́зіснай тэ́зісным тэ́зісных

Іншыя варыянты: тэзі́сны.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэ́зісны в разн. знач. те́зисный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэ́зісны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае асноўныя палажэнні, тэзісы. Тэзісная форма даклада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэ́зіс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У логіцы: палажэнне, якое патрабуе абгрунтавання.

2. звычайна мн. Палажэнні, якія коратка перадаюць ідэю, асноўныя думкі сачынення, даклада і пад.

Тэзісы даклада.

|| прым. тэ́зісны, -ая, -ае.

У тэзіснай форме.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

те́зисный тэ́зісны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)