тыяко́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тыяко́л
Р. тыяко́лу
Д. тыяко́лу
В. тыяко́л
Т. тыяко́лам
М. тыяко́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тыяко́л, -лу м., фарм. тиоко́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тыяко́л, ‑у, м.

1. Лекавы прэпарат у выглядзе белага або ружовага парашку, які выкарыстоўваецца як адхарквальны сродак.

2. Від сінтэтычнага каўчуку.

[Ад грэч. theion — сера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тиоко́л фарм. тыяко́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)