ты́сячніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ты́сячніца |
ты́сячніцы |
| Р. |
ты́сячніцы |
ты́сячніц |
| Д. |
ты́сячніцы |
ты́сячніцам |
| В. |
ты́сячніцу |
ты́сячніц |
| Т. |
ты́сячніцай
ты́сячніцаю |
ты́сячніцамі |
| М. |
ты́сячніцы |
ты́сячніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ты́сячніца ж., в разн. знач., разг. ты́сячница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ты́сячніца, ‑ы, ж.
Жан. да тысячнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ты́сячница ты́сячніца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)