тхары́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тхары́ны тхары́ная тхары́нае тхары́ныя
Р. тхары́нага тхары́най
тхары́нае
тхары́нага тхары́ных
Д. тхары́наму тхары́най тхары́наму тхары́ным
В. тхары́ны (неадуш.)
тхары́нага (адуш.)
тхары́ную тхары́нае тхары́ныя (неадуш.)
тхары́ных (адуш.)
Т. тхары́ным тхары́най
тхары́наю
тхары́ным тхары́нымі
М. тхары́ным тхары́най тхары́ным тхары́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тхары́ны хорько́вый, хорёвый;

~ная нара́ — хорько́вая (хорёвая) нора́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тхары́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тхара, належыць тхару. Тхарыная нара. □ А Кастусёк даўно гатовы — У іх [з дзядзькам] раней была намова Схадзіць у луг на азярыны І патрывожыць род тхарыны. Колас.

2. Які нагадвае тхара. [Клопікаў] стаяў дзе-небудзь ля дошкі з аб’явамі і, выцягнуўшы тхарыны тварык, не чытаў, а ўчытваўся ў чарговы загад. Лынькоў. // перан. Востры, злосны, калючы (пра вочы). Але вось чалавек скончыў пісаць, паклаў на стол ручку-самапіску, паглядзеў на хату маленькімі тхарынымі вочкамі. Сачанка. Бляск у тхарыных вачах [Глушака], як быў, астаўся пранізлівы, упарты, нязломны. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тхор, тхара́, мн. тхары́, тхаро́ў, м.

1. Драпежная млекакормячая жывёліна сямейства куніцавых з каштоўным футрам.

2. Футра гэтай жывёліны.

|| прым. тхаро́вы, -ая, -ае (да 2 знач.) і тхары́ны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тхаровае футра.

Тхарыная нара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тхары́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тхары́на
Р. тхары́ны
Д. тхары́не
В. тхары́ну
Т. тхары́най
тхары́наю
М. тхары́не

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хорько́вый тхаро́вы, тхары́ны, шашко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хорёвый зоол. тхаро́вы, тхары́ны, шашко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хори́ный зоол. тхары́ны, тхаро́вы, шашко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тхары́на, ‑ы, ж.

Мяса тхара. Тхарыны сабакі не ядуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азяры́на, ‑ы, ж.

Памянш. да возера; невялікае возера. У іх [дзядзькі і Костуся] раней была намова Схадзіць у луг на азярыны І патрывожыць род тхарыны, На рэчцы загарадзь паправіць І новы буч яшчэ паставіць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)