тхары́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тхары́ны |
тхары́ная |
тхары́нае |
тхары́ныя |
| Р. |
тхары́нага |
тхары́най тхары́нае |
тхары́нага |
тхары́ных |
| Д. |
тхары́наму |
тхары́най |
тхары́наму |
тхары́ным |
| В. |
тхары́ны (неадуш.) тхары́нага (адуш.) |
тхары́ную |
тхары́нае |
тхары́ныя (неадуш.) тхары́ных (адуш.) |
| Т. |
тхары́ным |
тхары́най тхары́наю |
тхары́ным |
тхары́нымі |
| М. |
тхары́ным |
тхары́най |
тхары́ным |
тхары́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тхары́ны хорько́вый, хорёвый;
~ная нара́ — хорько́вая (хорёвая) нора́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тхары́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да тхара, належыць тхару. Тхарыная нара. □ А Кастусёк даўно гатовы — У іх [з дзядзькам] раней была намова Схадзіць у луг на азярыны І патрывожыць род тхарыны. Колас.
2. Які нагадвае тхара. [Клопікаў] стаяў дзе-небудзь ля дошкі з аб’явамі і, выцягнуўшы тхарыны тварык, не чытаў, а ўчытваўся ў чарговы загад. Лынькоў. // перан. Востры, злосны, калючы (пра вочы). Але вось чалавек скончыў пісаць, паклаў на стол ручку-самапіску, паглядзеў на хату маленькімі тхарынымі вочкамі. Сачанка. Бляск у тхарыных вачах [Глушака], як быў, астаўся пранізлівы, упарты, нязломны. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тхор, тхара́, мн. тхары́, тхаро́ў, м.
1. Драпежная млекакормячая жывёліна сямейства куніцавых з каштоўным футрам.
2. Футра гэтай жывёліны.
|| прым. тхаро́вы, -ая, -ае (да 2 знач.) і тхары́ны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тхаровае футра.
Тхарыная нара.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тхары́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тхары́на |
| Р. |
тхары́ны |
| Д. |
тхары́не |
| В. |
тхары́ну |
| Т. |
тхары́най тхары́наю |
| М. |
тхары́не |
Крыніцы:
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хорько́вый тхаро́вы, тхары́ны, шашко́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хорёвый зоол. тхаро́вы, тхары́ны, шашко́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хори́ный зоол. тхары́ны, тхаро́вы, шашко́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тхары́на, ‑ы, ж.
Мяса тхара. Тхарыны сабакі не ядуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азяры́на, ‑ы, ж.
Памянш. да возера; невялікае возера. У іх [дзядзькі і Костуся] раней была намова Схадзіць у луг на азярыны І патрывожыць род тхарыны, На рэчцы загарадзь паправіць І новы буч яшчэ паставіць. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)