тушы́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Прыстасаванне для тушэння вуглёў.

2. Накрыўка для трубы самавара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тушы́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тушы́льнік тушы́льнікі
Р. тушы́льніка тушы́льнікаў
Д. тушы́льніку тушы́льнікам
В. тушы́льнік тушы́льнікі
Т. тушы́льнікам тушы́льнікамі
М. тушы́льніку тушы́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тушы́льнік м. туши́лка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тушы́льнік, ‑а, м.

1. Прыстасаванне для тушэння вугалёў.

2. Накрыўка для трубы самавара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)