ту́шаны, -ая, -ае.

Прыгатаваны варкай у закрытай пасудзіне.

Тушанае мяса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́шаны ту́шаная ту́шанае ту́шаныя
Р. ту́шанага ту́шанай
ту́шанае		 ту́шанага ту́шаных
Д. ту́шанаму ту́шанай ту́шанаму ту́шаным
В. ту́шаны (неадуш.)
ту́шанага (адуш.)		 ту́шаную ту́шанае ту́шаныя (неадуш.)
ту́шаных (адуш.)
Т. ту́шаным ту́шанай
ту́шанаю		 ту́шаным ту́шанымі
М. ту́шаным ту́шанай ту́шаным ту́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ту́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́шаны ту́шаная ту́шанае ту́шаныя
Р. ту́шанага ту́шанай
ту́шанае		 ту́шанага ту́шаных
Д. ту́шанаму ту́шанай ту́шанаму ту́шаным
В. ту́шаны (неадуш.)
ту́шанага (адуш.)		 ту́шаную ту́шанае ту́шаныя (неадуш.)
ту́шаных (адуш.)
Т. ту́шаным ту́шанай
ту́шанаю		 ту́шаным ту́шанымі
М. ту́шаным ту́шанай ту́шаным ту́шаных

Кароткая форма: ту́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ту́шаны кул.

1. прич. тушённый; см. тушы́ць II;

2. прил. тушёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́шаны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад тушыць ​1.

ту́шаны ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад тушыць ​2.

2. у знач. прым. Прыгатаваны тушэннем ​2. Тушаная капуста. □ Гаспадыня падала халаднік, за ім — маладую тушаную бульбу. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́шенный прич. ту́шаны, га́шаны; см. туши́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тушённый прич. тушёный прил. ту́шаны; см. туши́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тушы́ць², тушу́, ту́шыш, ту́шыць; ту́шаны; незак., што.

Варыць на малым агні ў закрытай пасудзіне.

Т. мяса.

Т. бульбу.

|| зак. стушы́ць, стушу́, сту́шыш, сту́шыць; сту́шаны і патушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны.

|| наз. тушэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тамлёнка ’тушаная бульба’ (добр., Нар. словатв.). Ад то́млены ’тушаны’, гл. таміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тушы́ць¹, тушу́, ту́шыш, ту́шыць; ту́шаны; незак., што.

1. Спыняць гарэнне чаго-н.; гасіць.

Т. касцёр.

Т. лямпу.

2. перан. Аслабляць, памяншаць.

Т. спрэчку.

Т. злосць.

|| зак. затушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны, атушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны, абтушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны і патушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны.

|| наз. тушэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)