тушава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тушава́ны тушава́ная тушава́нае тушава́ныя
Р. тушава́нага тушава́най
тушава́нае		 тушава́нага тушава́ных
Д. тушава́наму тушава́най тушава́наму тушава́ным
В. тушава́ны (неадуш.)
тушава́нага (адуш.)		 тушава́ную тушава́нае тушава́ныя (неадуш.)
тушава́ных (адуш.)
Т. тушава́ным тушава́най
тушава́наю		 тушава́ным тушава́нымі
М. тушава́ным тушава́най тушава́ным тушава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тушава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тушава́ны тушава́ная тушава́нае тушава́ныя
Р. тушава́нага тушава́най
тушава́нае		 тушава́нага тушава́ных
Д. тушава́наму тушава́най тушава́наму тушава́ным
В. тушава́ны (неадуш.)
тушава́нага (адуш.)		 тушава́ную тушава́нае тушава́ныя (неадуш.)
тушава́ных (адуш.)
Т. тушава́ным тушава́най
тушава́наю		 тушава́ным тушава́нымі
М. тушава́ным тушава́най тушава́ным тушава́ных

Кароткая форма: тушава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тушава́ны тушёванный; см. тушава́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тушава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад тушаваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тушёванный тушава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)