Verbum

анлайнавы слоўнік

тушава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тушава́нне ср. тушева́ние, тушёвка ж.; см. тушава́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тушава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. тушаваць ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тушава́ць¹, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны; незак., што.

Наносіць цені на малюнак, пакрываць тушоўкай (у 2 знач.).

|| зак. затушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны.

|| наз. тушава́нне, -я, н. і тушо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

|| прым. тушава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тушева́ние тушава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тушёвка ж.

1. (действие) тушо́ўка, -кі ж., тушава́нне, -ння ср.;

2. (штрихи) тушо́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)