ту́флевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́флевы ту́флевая ту́флевае ту́флевыя
Р. ту́флевага ту́флевай
ту́флевае		 ту́флевага ту́флевых
Д. ту́флеваму ту́флевай ту́флеваму ту́флевым
В. ту́флевы (неадуш.)
ту́флевага (адуш.)		 ту́флевую ту́флевае ту́флевыя (неадуш.)
ту́флевых (адуш.)
Т. ту́флевым ту́флевай
ту́флеваю		 ту́флевым ту́флевымі
М. ту́флевым ту́флевай ту́флевым ту́флевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ту́флевы, см. ту́фельны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́флевы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і туфельны. Туфлевы абцас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́флі, ту́фель і -фляў, адз. ту́фель, -фля, м.

Абутак, які закрывае нагу ніжэй шчыкалаткі.

Жаночыя т.

|| памянш. ту́флікі, -аў, адз. ту́флік, -а, м. і ту́фелькі, -лек і -лькаў, адз. ту́фелька, -і, ж.

|| прым. ту́фельны, -ая, -ае і ту́флевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́фельный ту́флевы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)