ту́фельны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́фельны ту́фельная ту́фельнае ту́фельныя
Р. ту́фельнага ту́фельнай
ту́фельнае		 ту́фельнага ту́фельных
Д. ту́фельнаму ту́фельнай ту́фельнаму ту́фельным
В. ту́фельны (неадуш.)
ту́фельнага (адуш.)		 ту́фельную ту́фельнае ту́фельныя (неадуш.)
ту́фельных (адуш.)
Т. ту́фельным ту́фельнай
ту́фельнаю		 ту́фельным ту́фельнымі
М. ту́фельным ту́фельнай ту́фельным ту́фельных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ту́фельны ту́фельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́фельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да туфель, звязаны з вырабам туфель. Туфельны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́флі, ту́фель і -фляў, адз. ту́фель, -фля, м.

Абутак, які закрывае нагу ніжэй шчыкалаткі.

Жаночыя т.

|| памянш. ту́флікі, -аў, адз. ту́флік, -а, м. і ту́фелькі, -лек і -лькаў, адз. ту́фелька, -і, ж.

|| прым. ту́фельны, -ая, -ае і ту́флевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́флевы, см. ту́фельны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́флевы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і туфельны. Туфлевы абцас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)