тутуне́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тутуне́ц тутунцы́
Р. тутунца́ тутунцо́ў
Д. тутунцу́ тутунца́м
В. тутуне́ц тутунцы́
Т. тутунцо́м тутунца́мі
М. тутунцы́ тутунца́х

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тутуне́ц м., разг., см. тытуне́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)