ту́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́тавы ту́тавая ту́тавае ту́тавыя
Р. ту́тавага ту́тавай
ту́тавае		 ту́тавага ту́тавых
Д. ту́таваму ту́тавай ту́таваму ту́тавым
В. ту́тавы (неадуш.)
ту́тавага (адуш.)		 ту́тавую ту́тавае ту́тавыя (неадуш.)
ту́тавых (адуш.)
Т. ту́тавым ту́тавай
ту́таваю		 ту́тавым ту́тавымі
М. ту́тавым ту́тавай ту́тавым ту́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ту́тавы ту́товый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́тавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тутаўніка. Тутавы ліст. Тутавы гадавальнік. □ Тутавыя гаі, якія вырастуць уздоўж каналаў, дадуць магчымасць займацца шаўкаводствам. «Полымя». // Які харчуецца лісцем тутаўніка і выпрацоўвае шоўк. Тутавы шаўкапрад. // Які з’яўляецца шкоднікам тутаўніка. Тутавы пядзенік.

2. у знач. наз. ту́тавыя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога належыць тутавае дрэва.

•••

Тутавае дрэва гл. дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тут², -а і -у, М ту́це, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Тутавае дрэва, тутаўнік.

2. -у, зб. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. ту́тавы, -ая, -ае.

Т. ліст.

Сямейства тутавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шаўкапра́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Матыль, вусень якога ўе коканы, што ідуць на выраб шоўку.

Тутавы ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́товый ту́тавы;

ту́товое де́рево ту́тавае дрэ́ва, шаўко́ўніца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)