турні́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. турні́рны турні́рная турні́рнае турні́рныя
Р. турні́рнага турні́рнай
турні́рнае		 турні́рнага турні́рных
Д. турні́рнаму турні́рнай турні́рнаму турні́рным
В. турні́рны (неадуш.)
турні́рнага (адуш.)		 турні́рную турні́рнае турні́рныя (неадуш.)
турні́рных (адуш.)
Т. турні́рным турні́рнай
турні́рнаю		 турні́рным турні́рнымі
М. турні́рным турні́рнай турні́рным турні́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

турні́рны турни́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

турні́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да турніру; які з’яўляецца турнірам. Балельшчыкі футбола, такія, як Станік, часта збіраліся ля турнірнай табліцы матчаў. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турні́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Спаборніцтва рыцараў у Заходняй Еўропе ў сярэднія вякі.

2. Спартыўныя спаборніцтвы, асабістыя ці камандныя, у якіх усе ўдзельнікі сустракаюцца паміж сабой адзін або два разы.

Баскетбольны т.

Міжнародны шахматны т.

|| прым. турні́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

турни́рный турні́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)