тупатня́, -і́, ж. (разм.).

Тое, што і тупаніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тупатня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. тупатня́
Р. тупатні́
Д. тупатні́
В. тупатню́
Т. тупатнёй
тупатнёю
М. тупатні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тупатня́ ж., см. тупані́на 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тупатня́, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і тупаніна. Чутна была бязладная тупатня ног наверсе. Лынькоў. Тупатні ў Багдана зранку было многа... Хоць і вайна, а ў брыгадзе работа не перапыняецца. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)