ту́нгавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ту́нгавы |
ту́нгавая |
ту́нгавае |
ту́нгавыя |
| Р. |
ту́нгавага |
ту́нгавай ту́нгавае |
ту́нгавага |
ту́нгавых |
| Д. |
ту́нгаваму |
ту́нгавай |
ту́нгаваму |
ту́нгавым |
| В. |
ту́нгавы (неадуш.) ту́нгавага (адуш.) |
ту́нгавую |
ту́нгавае |
ту́нгавыя (неадуш.) ту́нгавых (адуш.) |
| Т. |
ту́нгавым |
ту́нгавай ту́нгаваю |
ту́нгавым |
ту́нгавымі |
| М. |
ту́нгавым |
ту́нгавай |
ту́нгавым |
ту́нгавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ту́нгавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тунга. Тунгавае лісце. // Які здабываецца з насення тунга. Тунгавы алей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)