ту́гасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ту́гасць
Р. ту́гасці
Д. ту́гасці
В. ту́гасць
Т. ту́гасцю
М. ту́гасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ту́гасць ж.

1. ту́гость;

2. ту́гость, пло́тность;

1, 2 см. тугі́ 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ту́гасць, ‑і, ж.

Уласцівасць тугога (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тугі́, -а́я, -о́е.

1. Моцна нацягнуты.

Тугая струна.

2. Да адказу напханы чым-н.; пругкі, ядраны.

Т. мяшок.

Т. качан капусты.

3. Які цяжка сціскаецца або расцягваецца.

Тугая спружына.

4. перан. Які адчувае цяжкасці ў вырашэнні, выкананні чаго-н., з цяжкасцямі ўспрымае, засвойвае што-н. (разм.).

Т. на мову.

Яму туга (прысл.) давалася работа.

◊

Ту́гі на вуха (разм.) — які дрэнна чуе, глухаваты.

|| наз. ту́гасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пло́тность

1. шчы́льнасць, -ці ж.;

2. моц, род. мо́цы ж.; мо́цнасць, -ці ж.; таўшчыня́, -ні́ ж.; дзябёласць, -ці ж., гру́басць, -ці ж., обл. га́матнасць, -ці ж.; частата́, -ты́ ж.; гушчыня́, -ні́ ж.; цвёрдасць, -ці ж., ту́гасць, -ці ж.;

3. дзябёласць, -ці ж.; каржакава́тасць, -ці ж.; таўшчыня́, -ні́ ж.;

4. сы́тнасць, -ці ж.; см. пло́тный;

5. физ. шчы́льнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)