ту́бавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́бавы ту́бавая ту́бавае ту́бавыя
Р. ту́бавага ту́бавай
ту́бавае		 ту́бавага ту́бавых
Д. ту́баваму ту́бавай ту́баваму ту́бавым
В. ту́бавы (неадуш.)
ту́бавага (адуш.)		 ту́бавую ту́бавае ту́бавыя (неадуш.)
ту́бавых (адуш.)
Т. ту́бавым ту́бавай
ту́баваю		 ту́бавым ту́бавымі
М. ту́бавым ту́бавай ту́бавым ту́бавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ту́ба¹, -ы, мн. -ы, туб, ж.

Вялікі цюбік.

Т. зубной пасты.

|| прым. ту́бавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)