трэстава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. трэсту́ю трэсту́ем
2-я ас. трэсту́еш трэсту́еце
3-я ас. трэсту́е трэсту́юць
Прошлы час
м. трэстава́ў трэстава́лі
ж. трэстава́ла
н. трэстава́ла
Загадны лад
2-я ас. трэсту́й трэсту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час трэсту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трэстава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. трэсту́ю трэсту́ем
2-я ас. трэсту́еш трэсту́еце
3-я ас. трэсту́е трэсту́юць
Прошлы час
м. трэстава́ў трэстава́лі
ж. трэстава́ла
н. трэстава́ла
Загадны лад
2-я ас. трэсту́й трэсту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час трэстава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трэстава́ць сов. и несов., эк. трести́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трэстава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Аб’яднаць (аб’ядноўваць) у трэст, у трэсты. Трэставаць прадпрыемствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трести́ровать сов. и несов., эк. трэстава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трэстава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад трэставаць.

2. у знач. прым. Аб’яднаны ў трэст. Трэставаная прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэстава́цца, ‑туецца; зак. і незак.

1. Аб’яднацца (аб’ядноўвацца) у трэст, у трэсты.

2. толькі незак. Зал. да трэставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)