трэнажо́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трэнажо́рны |
трэнажо́рная |
трэнажо́рнае |
трэнажо́рныя |
| Р. |
трэнажо́рнага |
трэнажо́рнай
трэнажо́рнае |
трэнажо́рнага |
трэнажо́рных |
| Д. |
трэнажо́рнаму |
трэнажо́рнай |
трэнажо́рнаму |
трэнажо́рным |
| В. |
трэнажо́рны (неадуш.)
трэнажо́рнага (адуш.) |
трэнажо́рную |
трэнажо́рнае |
трэнажо́рныя (неадуш.)
трэнажо́рных (адуш.) |
| Т. |
трэнажо́рным |
трэнажо́рнай
трэнажо́рнаю |
трэнажо́рным |
трэнажо́рнымі |
| М. |
трэнажо́рным |
трэнажо́рнай |
трэнажо́рным |
трэнажо́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
трэнажо́рны спец. тренажёрный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трэнажо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Прыстасаванне для трэнажу, трэніроўкі.
|| прым. трэнажо́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)