Трэ́мля

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Трэ́мля
Р. Трэ́млі
Д. Трэ́млі
В. Трэ́млю
Т. Трэ́мляй
Трэ́мляю
М. Трэ́млі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Трэ́мля ‘ламачча, гушчар, зараснік’ (мазыр., ГЧ). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)