трэ́мала

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трэ́мала трэ́мала
Р. трэ́мала трэ́мала
Д. трэ́мала трэ́мала
В. трэ́мала трэ́мала
Т. трэ́мала трэ́мала
М. трэ́мала трэ́мала

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трэ́мала нескл., ср., муз. тре́моло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трэ́мала, нескл., н.

Спец. Хуткае паўтарэнне аднаго гуку або чаргаванне некалькіх не суседніх гукаў асобна або ў акордах.

[Іт. tremolo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тре́моло муз. трэ́мала нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трэмалі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Спец. Выконваць трэмала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)