трыя́савы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трыя́савы |
трыя́савая |
трыя́савае |
трыя́савыя |
| Р. |
трыя́савага |
трыя́савай
трыя́савае |
трыя́савага |
трыя́савых |
| Д. |
трыя́саваму |
трыя́савай |
трыя́саваму |
трыя́савым |
| В. |
трыя́савы (неадуш.)
трыя́савага (адуш.) |
трыя́савую |
трыя́савае |
трыя́савыя (неадуш.)
трыя́савых (адуш.) |
| Т. |
трыя́савым |
трыя́савай
трыя́саваю |
трыя́савым |
трыя́савымі |
| М. |
трыя́савым |
трыя́савай |
трыя́савым |
трыя́савых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
трыя́савы геол. триа́совый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трыя́савы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да трыясу, уласцівы яму. Трыясавыя адкладанні. Трыясавая флора.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
триа́совый геол. трыя́савы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)