тры́павы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тры́павы |
тры́павая |
тры́павае |
тры́павыя |
| Р. |
тры́павага |
тры́павай тры́павае |
тры́павага |
тры́павых |
| Д. |
тры́паваму |
тры́павай |
тры́паваму |
тры́павым |
| В. |
тры́павы (неадуш.) тры́павага (адуш.) |
тры́павую |
тры́павае |
тры́павыя (неадуш.) тры́павых (адуш.) |
| Т. |
тры́павым |
тры́павай тры́паваю |
тры́павым |
тры́павымі |
| М. |
тры́павым |
тры́павай |
тры́павым |
тры́павых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тры́павы текст. три́повый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тры́павы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да трыпу, зроблены з трыпу. Трыпавы картуз. Трыпавая абіўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
три́повый текст. тры́павы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)