тры́нкнуць
‘трынкнуць чаго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тры́нкну |
тры́нкнем |
| 2-я ас. |
тры́нкнеш |
тры́нкнеце |
| 3-я ас. |
тры́нкне |
тры́нкнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
тры́нкнуў |
тры́нкнулі |
| ж. |
тры́нкнула |
| н. |
тры́нкнула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
тры́нкні |
тры́нкніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
тры́нкнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тры́нкнуць ‘выпіць (гарэлкі)’ (Шат., Сцяшк. Сл.), тры́нкаць ‘выпіваць’ (Скарбы). Параўн. польск. жарг. trynknąć ‘выпіць (гарэлкі)’, літ. trinkóti ‘тс’, што з ням. trinken ‘тс’ (Вінцэнц; Грынавяцкене; Сл. ПЗБ, 5, 137), мажліва, праз ід. trinken ‘піць, жлукціць’ (Астравух, Ідыш-бел. сл., 805).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тры́кнуць ‘выпіць (спіртнога)’ (брасл., Сл. ПЗБ). Да тры́нкнуць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тры́гельт ‘гасцінчык, чаявыя’ (В. Дунін-Марцінкевіч). Запазычана праз польск. tryngielt з ням. trinkgeld ‘невялікая сума грошай на пачастунак за зробленую паслугу’ (Вінцэнц), літаральна ‘грошы на выпіўку’ (ад trynken ‘піць; выпіваць’), мажліва, пры пасрэдніцтве ід. trinkgeld ‘чаявыя’. Гл. трынкнуць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)