трыме́стр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трыме́стр трыме́стры
Р. трыме́стра трыме́страў
Д. трыме́стру трыме́страм
В. трыме́стр трыме́стры
Т. трыме́страм трыме́страмі
М. трыме́стры трыме́страх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трыме́стр м. триме́стр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыме́стр, ‑а, м.

Частка навучальнага года працягласцю ў тры месяцы ў вышэйшых навучальных установах Вялікабрытаніі, ЗША і некаторых іншых краін.

[Ад лац. trimestris — трохмесячны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трыме́стр ‘частка навучальнага года працягласцю ў тры месяцы’ (ТСБМ). Праз польскую мову (trymestr) з заходнееўрапейскіх моў, у якіх узыходзіць да лац. trime(n)stris ‘трохмесячны’ < tres + mensis (SWO, 1980, 780; Дварэцкі, 786).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

триме́стр трыме́стр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)