тры́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тры́зм
Р. тры́зму
Д. тры́зму
В. тры́зм
Т. тры́змам
М. тры́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трызм (род. тры́зму) м., мед. тризм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тризм мед. трызм, род. тры́зму м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)