тры́гла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тры́гла тры́глы
Р. тры́глы тры́глаў
Д. тры́гле тры́глам
В. тры́глу тры́глаў
Т. тры́глай
тры́глаю		 тры́гламі
М. тры́гле тры́глах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тры́гла ж., зоол. три́гла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тры́гла, ‑ы, ж.

Марская прамысловая рыба сямейства трыглаў атрада акунепадобных, якую называюць яшчэ марскім пеўнем; водзіцца ў Чорным, Балтыйскім і далёкаўсходніх морах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

три́гла зоол. тры́гла, -лы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)