трыва́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
трыва́ла трыва́лей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трыва́ла нареч. про́чно, надёжно; см. трыва́лы 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыва́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. трыва́ю трыва́ем
2-я ас. трыва́еш трыва́еце
3-я ас. трыва́е трыва́юць
Прошлы час
м. трыва́ў трыва́лі
ж. трыва́ла
н. трыва́ла
Загадны лад
2-я ас. трыва́й трыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час трыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

намёртва, прысл.

Вельмі моцна, трывала; так, што нельга раз’яднаць.

Скляпаць н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акрэ́слены, -ая, -ае.

Які трывала ўсталяваўся; ясны, выразны.

А. план дзеянняў.

|| наз. акрэ́сленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укаране́лы, -ая, -ае.

1. Які пусціў глыбока карэнне.

2. перан. Які трывала замацаваўся дзе-н., усталяваўся (пра погляды, звычкі).

Укаранелыя звычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асталява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся; зак. (разм.).

Пасяліцца, трывала ўладкавацца, аб’жыцца дзе-н.

А. на новым месцы.

|| незак. асталёўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закаране́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Трывала замацавацца, укараніцца.

Хвароба закаранела.

2. у чым. Поўнасцю аддацца якім-н. звычкам.

З. у сваіх прывычках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́чно нареч.

1. (крепко) мо́цна;

2. (устойчиво) трыва́ла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́йко нареч.

1. сто́йка;

2. трыва́ла; см. сто́йкий;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)