тры́а

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз.
Н. тры́а
Р. тры́а
Д. тры́а
В. тры́а
Т. тры́а
М. тры́а

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тры́а, нескл., н.

1. Музычны твор для трох выканаўцаў (музыкантаў, спевакоў, танцораў) з самастойнымі партыямі для кожнага.

2. Ансамбль з трох выканаўцаў.

Т. баяністаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тры́а нескл., ср., в разн. знач. три́о;

стру́ннае т. — стру́нное три́о;

гастро́лі вядо́мага т. — гастро́ли изве́стного три́о

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

три́о в разн. знач. тры́а нескл., ср.;

стру́нное три́о стру́ннае тры́а;

гастро́ли изве́стного три́о гастро́лі вядо́мага тры́а.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бандуры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на бандуры.

|| ж. бандуры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Трыа бандурыстак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баяні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на баяне².

Трыа баяністаў.

|| ж. баяні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэрцэ́т, -а, М -цэ́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Музычны твор для трох выканаўцаў, трох галасоў; трыа.

2. Страфа з трох вершаваных радкоў; трохрадкоўе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)