тру́фельны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тру́фельны тру́фельная тру́фельнае тру́фельныя
Р. тру́фельнага тру́фельнай
тру́фельнае		 тру́фельнага тру́фельных
Д. тру́фельнаму тру́фельнай тру́фельнаму тру́фельным
В. тру́фельны (неадуш.)
тру́фельнага (адуш.)		 тру́фельную тру́фельнае тру́фельныя (неадуш.)
тру́фельных (адуш.)
Т. тру́фельным тру́фельнай
тру́фельнаю		 тру́фельным тру́фельнымі
М. тру́фельным тру́фельнай тру́фельным тру́фельных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тру́фельны в разн. знач. трю́фельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́фельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да труфеля. // Прыгатаваны з труфеля. Труфельны соус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тру́фель, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Клубнепадобны падземны грыб, які выкарыстоўваецца ў якасці прыправы да страў.

2. Гатунак шакаладных цукерак, якія сваёй формай падобныя на гэты грыб.

|| прым. тру́фельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трю́фельный тру́фельны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)