тру́тневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тру́тневы тру́тневая тру́тневае тру́тневыя
Р. тру́тневага тру́тневай
тру́тневае
тру́тневага тру́тневых
Д. тру́тневаму тру́тневай тру́тневаму тру́тневым
В. тру́тневы (неадуш.)
тру́тневага (адуш.)
тру́тневую тру́тневае тру́тневыя (неадуш.)
тру́тневых (адуш.)
Т. тру́тневым тру́тневай
тру́тневаю
тру́тневым тру́тневымі
М. тру́тневым тру́тневай тру́тневым тру́тневых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тру́тневы трутнево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́тневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трутня. Трутневая ячэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тру́цень, тру́тня, мн. тру́тні, тру́тняў, м.

1. Самец у пчалінай сям’і.

2. перан. Той, хто жыве за кошт чужой працы.

Быць трутнем.

|| прым. тру́тневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трутнево́й тру́тневы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)