тру́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тру́нны тру́нная тру́ннае тру́нныя
Р. тру́ннага тру́ннай
тру́ннае		 тру́ннага тру́нных
Д. тру́ннаму тру́ннай тру́ннаму тру́нным
В. тру́нны (неадуш.)
тру́ннага (адуш.)		 тру́нную тру́ннае тру́нныя (неадуш.)
тру́нных (адуш.)
Т. тру́нным тру́ннай
тру́ннаю		 тру́нным тру́ннымі
М. тру́нным тру́ннай тру́нным тру́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тру́нны гробово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да труны (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

труна́, -ы́, мн. тру́ны і (з ліч. 2, 3, 4) труны́, трун, ж.

Спецыяльная скрынка, у якой хаваюць памерлых.

◊

Загнаць у труну (у магілу) каго (разм., неадабр.) — давесці да смерці, зжыць са свету.

|| прым. тру́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гробово́й

1. тру́нны;

2. уст. магі́льны;

◊

гробово́е молча́ние магі́льнае маўча́нне;

гробово́й го́лос магі́льны го́лас;

до гробово́й доски́ да магі́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)