тру́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тру́мны тру́мная тру́мнае тру́мныя
Р. тру́мнага тру́мнай
тру́мнае		 тру́мнага тру́мных
Д. тру́мнаму тру́мнай тру́мнаму тру́мным
В. тру́мны (неадуш.)
тру́мнага (адуш.)		 тру́мную тру́мнае тру́мныя (неадуш.)
тру́мных (адуш.)
Т. тру́мным тру́мнай
тру́мнаю		 тру́мным тру́мнымі
М. тру́мным тру́мнай тру́мным тру́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тру́мны мор. трю́мный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́мавы і тру́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трума (у 1 знач.). Трумавае памяшканне. // Звязаны з абслугоўваннем трума. Трумавая каманда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трум, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Месца паміж палубай і днішчам судна, прызначанае для ўстаноўкі механізмаў, размяшчэння розных грузаў.

2. Памяшканне пад сцэнай у тэатры.

|| прым. тру́мавы, -ая, -ае і тру́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трюмный тру́мны, тру́мавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́мавы, см. тру́мны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)