тру́мавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тру́мавы тру́мавая тру́мавае тру́мавыя
Р. тру́мавага тру́мавай
тру́мавае		 тру́мавага тру́мавых
Д. тру́маваму тру́мавай тру́маваму тру́мавым
В. тру́мавы (неадуш.)
тру́мавага (адуш.)		 тру́мавую тру́мавае тру́мавыя (неадуш.)
тру́мавых (адуш.)
Т. тру́мавым тру́мавай
тру́маваю		 тру́мавым тру́мавымі
М. тру́мавым тру́мавай тру́мавым тру́мавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тру́мавы, см. тру́мны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́мавы і тру́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трума (у 1 знач.). Трумавае памяшканне. // Звязаны з абслугоўваннем трума. Трумавая каманда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трум, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Месца паміж палубай і днішчам судна, прызначанае для ўстаноўкі механізмаў, размяшчэння розных грузаў.

2. Памяшканне пад сцэнай у тэатры.

|| прым. тру́мавы, -ая, -ае і тру́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трюмный тру́мны, тру́мавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)