тру́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тру́кавы тру́кавая тру́кавае тру́кавыя
Р. тру́кавага тру́кавай
тру́кавае		 тру́кавага тру́кавых
Д. тру́каваму тру́кавай тру́каваму тру́кавым
В. тру́кавы (неадуш.)
тру́кавага (адуш.)		 тру́кавую тру́кавае тру́кавыя (неадуш.)
тру́кавых (адуш.)
Т. тру́кавым тру́кавай
тру́каваю		 тру́кавым тру́кавымі
М. тру́кавым тру́кавай тру́кавым тру́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тру́кавы трю́ковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да труна (у 1 знач.), які з’яўляецца трукам. // Які выкарыстоўвае трукі, з трукамі. Трукавы фільм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трук, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Лоўкі, эфектны прыём, нумар.

Акрабатычны т.

2. перан. Лоўкія штучкі, нечаканы ўчынак, махлярскія выбрыкі.

|| прым. тру́кавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Т. фільм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трю́ковый тру́кавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трук ‘лоўкі, эфектны прыём, нумар’ (ТСБМ). Запазычана праз рускую мову (трюк) з франц. truc ‘спрытнасць’, якое з праванс. truc ці з італ. trucco ‘палка’. Фасмер (4, 112) выводзіць рус. трюк з англ. trick ‘фокус, трук, спрытны прыём’, параўн. трык ‘trick artifice’ ў “Беларуска-ангельскім слоўніку” Я. Пятроўскага, выдадзеным у Лінцы ў 1946 г. (перавыданне — гл. Пятр.). Крыніцай запазычання англ. trik з’яўляецца ст.-франц. trique, якое з лац. tricae мн. л. ‘інтрыгі’ (Голуб-Ліер, 489; ЕСУМ, 5, 662). Сюды ж трука́цкі, тру́кавы, трука́цтва, трука́ч (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)